Mis je nog iets?

Het is weer de hoogste tijd voor een nieuw verhaaltje. Dit keer zal ik proberen de vraag van Sandra te beantwoorden: "Mis je nog iets uit Nederland? (je werk of zo....., of de kou, of???...) Of is alles beter daar?"

Ik heb genoeg tijd gehad zou je zeggen om met een gepast antwoord te komen, maar zo simpel is dat nog niet. Mis ik nog iets uit Nederland? Ik kan een heleboel dingen gaan opnoemen, maar echt missen doe ik die ook weer niet. Zou ook heel vervelend worden als je steeds dingen mist. Weet je, misschien mis ik wel van alles, maar ik denk toch weinig in die richting.. behalve dan de afgelopen tijd. Ik zal eens een aantal zaken opnoemen die mij te binnen zijn geschoten.

Allereerst moest ik natuurlijk denken aan Nutella, maar ofschoon het de lekkerste chocopasta is, is die 5 kilo emmer Chocopain die ze hier hebben helemaal niet slecht. Ik mis het uitgebreide assortiment in de supermarkt. Vleeswaren zijn hier beperkt tot runderham, -spek en -worst, Niks geen kipfilet, laat staan kalkoenfilet. Geen Filet Americain, paté, rookworst, salami of kipgrillworst.. Oooh, kipgrillworst, die is zó lekker, die mis ik wel.. Een bak Ajam Pangan zou er trouwens ook wel ingaan. En niet te vergeten een zak paprikachips. Die smaak hebben ze hier niet. Snacks hebben we hier wel hoor. De 'double hamburger complèt de luxe' is fantastisch. Ook shoarma kennen ze hier. Ze noemen het Chawarma en ze zijn vergeten dat er rode en witte saus bij moet, maar toch best lekker. Patat is er ook genoeg, alleen is het veel werk. Schillen, snijden, voorbakken, bakken. Je bent zo twee uur verder voor de familie aan de patatten kan. Het is allemaal een stuk bewerkelijker dan eten bereiden in NL. Dat gemak wat ik had in NL, waar ik binnen een half uur een heerlijke maaltijd had, dat mis ik ... een beetje. Oh, en het brood, tijgerwit enzo, bolletjes.. Hier is het alleen stokbrood. Geen afwisseling, maar je hoort me niet klagen. Afijn, wat betreft eten kan ik nog wel even doorgaan, maar dat doe ik dus niet.

Heel raar, maar ik heb nog geen enkele dag mijn werk bij de BSGR gemist. Vreemd, want ik vond het zo leuk om te doen.. Ik moest wel denken aan de rookpauzes (toen nog in de baas zijn tijd), die waren van tijd tot tijd hilarisch. Geert en Jeroen, die Senegalezen kunnen nog een hoop van jullie leren wat betreft slap ouwehoeren en grappen maken. Ze snappen er hier werkelijk geen hout van. Slap lullen is hen vreemd. En hun gevoel voor humor is anders... Ik druk mij voorzichtig uit.

Al die telefoontjes bij de BSGR mis ik ook enorm. De telefoongesprekken die ik in Senegal heb gevoerd in een kleine twee jaar zijn op drie handen te tellen. "Goedemorgen, u spreekt met Joost Merkx van de afdeling Have Fun Bedrijven. Kan ik u helpen?" Nee, ik zou niet echt meer kunnen helpen. Ik weet nog dat ik met de AS400 heb gewerkt, maar dat systeem bij de BSGR? Geen idee wat de naam daarvan is.. Wat je noemt een selectief geheugen. Heb weleens ergens gelezen dat traumatische gebeurtenissen in het vergeethoekje worden geduwd. Het zal daar wel iets mee te maken hebben.

Mijn steun en toeverlaat Jan '1 Ding' Nieboer is hier ook een soort van gemis. Het zonnetje schijnt hier altijd en dat was best even wennen na al die jaren van donder en bliksem, bommen en granaten. 'Lekker belangrijk' hoor ik hem zeggen en dat is een waar woord. Eigenlijk wilde ik niet beginnen over collega's, want ik ben er geen één vergeten en ik kan toch moeilijk iedereen hier in dit verhaal verwerken. Dus Jan, hier houd ik het bij. Nee hoor ;) Ik stuur nog een miniatuurzonnestraal in de richting van Alex. Laat 'm schijnen op die vuurtoren van je.

Het weer van Nederland, de kou.. Nee, dat mis ik niet. Sneeuw en ijs zijn wel leuk, maar die kouwe wind met regen, nee.. Niet alles is hier beter, verre van.. Toch zou ik wel een toast willen uitbrengen op de vrijheid. Dat eigen baas zijn is wel beter, voor mij dan. De temperatuur van het zeewater is hier ook beter. Niet te vergeten de mango's. Ook de middagpauze is een stuk rustiger. Reed ik in NL altijd op en neer naar huis, nu lig ik met een boek en een broodje te slingeren in m'n hangmat. Beter. Ik slinger nu onder een boom in plaats van tegen een boom. Beter is ook dat we veel dieren hebben hier. Vijf honden, drie duiven en een kat. Ik hoef me hier niet te vervelen. Moet nog wel een 'mancave' in elkaar knutselen, want dat is nog een gemis. Ik heb geen plek voor mezelf in huis. Dit wordt geen klaagzang hoor, want ik heb gelukkig genoeg vrije tijd en grond, dus binnenkort ga ik verder bouwen aan mijn 'mancave', de zogenaamde flessenkamer. Genoeg te doen nog.

Nu ga ik even overdrijven voor mijn doen, maar in het kader van Sandra haar vraag, zou ik willen besluiten met - en ik zet het speciaal in cursief - Ik mis jullie allemaal, familie, vrinden en collegae.

Lol, en de groeten aan iedereen!

Ik hoop u hiermee voldoende te hebben ingelicht. Mocht u echter nog vragen hebben, dan kunt u mij niet telefonisch bereiken. U kunt natuurlijk altijd reageren via internet. U weet zelluf.